Park Zdrojowy w Połczynie Zdrój
CHLUBĄ CAŁEGO POJEZIERZA DRAWSKIEGO JEST PARK ZDROJOWY W POŁCZYNIE ZDROJU. JEST TO JEDYNY PARK, KTÓRY PRZETRWAŁ OKRES CZASU OD 1896 ROKU I DO DZIŚ JEST CZĘSTYM MIEJSCEM ODWIEDZANYM PRZEZ TURYSTÓW KRAJOWYCH I ZAGRANICZNYCH. PIERWSZA WZMIANKA O PARKU ZDROJOWYM POCHODZI Z 1896 ROKU. JAK PISAŁ ODKRYWCA POŁCZYŃSKIEJ BOROWINY DOKTOR LEHMAN: “… SĄ W NIM SOCZYSTE, ZIELONE TRAWNIKI OZDOBIONE RABATAMI KWIATOWYMI, LICZNE ODMIANY KRZEWÓW ARTYSTYCZNIE ROZMIESZCZONYCH, A CAŁOŚĆ DOPEŁNIAJĄ GRUPY DRZEW. LICZNE ŻWIROWE ALEJKI UMOŻLIWIAŁY SPACERY, A DUŻA LICZBA ŁAWEK POZWALA NA ODPOCZYNEK W CIENIU, W GORACE, LETNIE DNI …”. DYWANY KWIATOWE, PRZYSTRZYŻONE KRZEWY, STARANNIE ZAPROJEKTOWNE KLOMBY, TRAWNIKI I GRUPY ZIELENI, SYMETRYCZNIE UŁOŻONE ALEJKI . Nad stawem obok amfiteatru możemy podziwiać dwie fontanny – figurki chłopców na foce i łabędziu, przeniesione tam z dawnego placu koncertowego przy muszli. Kilka lat temu zrekonstruowano fontannę – pastuszka grającego na flecie. W ROKU 1978 PARK ZOSTAŁ ZAPISANY W ŚCISŁYM REJESTRZE ZABYTKÓW. OD 1988 ROKU PARK BYŁ STOPNIOWO “REMONTOWANY” DZISIEJSZY PARK MA POWIERZCHNIĘ OKOŁO 80 HA I NIE RÓŻNI SIĘ TAK BARDZO OD STAREGO.
